Από το ΒΗΜagazino της 5/9
"Μ' αρέσει δεν μ' αρέσει"

Μάρκος Καρασαρίνης / Δ-ε-ν του αρέσει
"Ο τρόπος με τον οποίο νοείται ο διάλογος αναγνωστών - σχολιαστών σε διάφορους δικτυακούς τόπους : βρίζω, άρα επιχειρηματολογώ".


Συνυπογράφω.

Η … αυτονόητη ερώτηση για πολλούς είναι : «Μια χαρά είναι που βρίζω ! Γιατί θα έπρεπε να επιχειρηματολογώ ;»

 Η … υποσυνείδητη ερώτηση για πολλούς είναι : «Γιατί να επιχειρηματολογώ ; Μήπως άκουσα ποτέ επιχειρήματα ;»

Η … λογική ερώτηση για πολλούς είναι : «Γιατί να επιχειρηματολογώ ; Τι θα κέρδιζα ;»

Η … αθώα ερώτηση για πολλούς είναι : «Γιατί να ψάχνω για επιχειρήματα, αφού κανείς δ-ε-ν ενδιαφέρεται για επιχειρηματολογίες ;»

Η … έξυπνη ερώτηση για τους περισσότερους είναι : «Γιατί να μη βρίζω, αφού όλοι βρίζουν ;»

Η … ανόητη ερώτηση για τους περισσότερους είναι : «Γιατί να επιχειρηματολογώ, αφού πιάνουν οι βρισιές ;»

Η … ειλικρινής ερώτηση για τους περισσότερους θα ήταν : «Πώς να επιχειρηματολογήσω, αφού δ-ε-ν έχω επιχειρήματα ;»

Κάποτε τα κοτόπουλα μπορούσαν να πετάνε. Μετά τα βάλαμε στο κοτέτσι και είχαν το φαγητό στο πιάτο. Δ-ε-ν χρειαζόταν πια να πετάνε. Κάποια στιγμή έπαψαν να μπορούν να πετάνε – αλλά δ-ε-ν τα νοιάζει, γιατί έχουν φαΐ.

Η κακή ερώτηση :

Εσύ, φίλε, μπορείς (άμα θέλεις !) να επιχειρηματολογήσεις ή την έχεις πατήσει σαν τα κοτόπουλα ;

Η καλή ερώτηση :

Άμα δεις να λιγοστεύει επικίνδυνα το φαΐ σου, μήπως να κάνεις εγκαίρως ένα service στα … φτερά σου, πριν σου τελειώσει το φαΐ σου οριστικά ;

Τσιμπούσι ;