Πέμπτη, 21 Οκτωβρίου 2010 20:55

Σε ποια περίπτωση άραγε είναι χρήσιμος …

 … αυτός που είναι «έξω από το χορό» ;

Υποθέτω ότι η λαϊκή παροιμία είναι γνωστή. Καλού – κακού, όμως να την θυμίσω να είμαστε σίγουροι ;

«Όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λέει».

Η π-ρ-ο-φ-α-ν-ή-ς σημασία του αποφθέγματος είναι περίπου ότι «Ρε φίλε, δεν ξέρεις να χορεύεις, κάθεσαι απ’ έξω, ή σε έχουμε απ’ έξω και, με όλη την άνεσή σου, λες χορέψτε αυτό, χορέψτε εκείνο. Γι’ αυτό αυτά που τσαμπουνάς δεν έχουν καμία αξία για μας».

Πολύ φοβάμαι ότι συμφωνείτε σε αυτή την ερμηνεία όλοι όσοι έχετε την υπομονή να με διαβάζετε …

Και, όπως έγραψα σε ένα «τοίχο» : «Μακάρι να κάνω λάθος ! Μπέσα !». Μόνο που εκεί χρειάσθηκε να το κάνω copy / paste μπας και γλυτώσω από τη ρετσινιά του «ερειστικού» !

Ελπίζω αυτή τη φορά να μη χρειασθεί copy / paste …

Όποιος ν-ο-μ-ί-ζ-ε-ι ότι τα Ελληνικά αποφθέγματα υπάρχουν για την προφανή ερμηνεία είναι βαθειά νυχτωμένος ! Πολύ απλά δεν έχει πάρει μυρωδιά τα κυριότερα ! Αυτά που οι ψαγμένοι Πλατωνικοί αντιλαμβάνονται ως «ειρωνεία».

Οι υπόλοιποι εξαντλούν την προσπάθεια στο … συλλαβισμό ! Ό,τι γράφει διαβάζω, ότι διαβάζω καταλαβαίνω. Τόσο απλό, τόσο βλακώδες !

Ερώτηση κρίσεως : Α-ν χορεύεις σε μια αυλή και ο τύπος αρχίσει να τραγουδάει «έρχεται βροχή έρχεται μπόρα» και εσύ γίνεις μούσκεμα επειδή ακολούθησες την προφανή ερμηνεία της παροιμίας, τότε ποιος φταίει που έγινες μούσκεμα ;

Καταλαβαίνει (;) κανείς ότι υπάρχουν πολύ πιο ρεαλιστικές περιπτώσεις στις οποίες είναι χρήσιμη η γνώμη του «απ’ έξω απ’ το χορό».

Και, αν δεν θέλει κανείς να «το ρίχνει στα ζάρια» για το ποια ερμηνεία της παροιμίας είναι η αρμόζουσα στην συγκεκριμένη περίπτωση, το ασφαλές κριτήριο είναι να αναρωτιέται κανείς «γιατί είναι αυτός ο τύπος έξω από το χορό ;» και «τι μ-π-ο-ρ-ε-ί να βλέπει από εκεί έξω που είναι που μ-π-ο-ρ-ε-ί να μη βλέπουμε εμείς που χορεύουμε ;».

Στην τρέχουσα αλλόκοτη κατάσταση της χώρας μας όλοι τρέχουν !

Πολλούς δ-ε-ν τους απασχολεί το απλό ερώτημα : «Καλά τρέχεις, θα προλάβεις ;»

Με τη διευκρίνιση «υπάρχει π-ε-ρ-ί-π-τ-ω-σ-η να προλάβεις ή τσάμπα η τρεχάλα ;».

Ακόμη πιο δύσκολο είναι να απαντηθεί η ερώτηση : «Τι α-κ-ρ-ι-β-ώ-ς προσπαθείς να προλάβεις ;»

Κάποιος φίλος μου το ξεκαθάρισε : «Δεν προλαβαίνω ρε φίλε ! Τρέχω για τις επιταγές !». Σωστός ! Ξέρει τουλάχιστον γιατί τρέχει, που, όπως υποστηρίζω, δ-ε-ν είναι λίγο !

Μόνο που στην ίδια σειρά έγραψε ένα «THANKS GOD» όταν μου έγραφε κάτι σαν «τι καλά που εσύ δεν τρέχεις για επιταγές και γράφεις ωραία βιβλία» !

Για … τιμωρία του ζήτησα συγγνώμη για την … 20 λεπτη καθυστέρηση να του απαντήσω στο email του, ενώ αυτός είχε απαντήσει στο δικό μου email με μια μέρα καθυστέρηση, το είχε στείλει εσωτερικά σε κάποιο “boss” της εταιρείας του και μετά στη γραμματεία, η οποία σήμερα  στο email ζήτησε συγγνώμη για την 20 ήμερη (!!!) καθυστέρηση αποστολής του email !

Φυσικά, αν ήταν να ζητήσει συγγνώμη ένας τύπος με την αγωγή του περί ου, θα έπρεπε να μου ζητήσει ο ίδιος συγγνώμη είτε με email είτε – το σωστό – με τηλεφώνημα. Αλλιώς και η συγγνώμη και η απάντηση δεν λένε τίποτα. Τσάμπα και ο κόπος της γραμματείας. Σωστό ;

Βρείτε εσείς εξήγηση, που είσαστε «μέσα στο χορό», για το τι νόημα είχε η απάντηση και η συγγνώμη σε αυτές τις συνθήκες.

Και, αν έχετε την καλοσύνη (λέμε τώρα !), βοηθείστε με και εμένα να καταλάβω …

Άλλη περίπτωση :

Πήγα χθες σε ένα υποψήφιο Δήμαρχο ενός Δήμου του Νομού μας, ο οποίος επανέρχεται με σημαντική δυναμική στην επανάκτηση του Δήμου μετά από δυο τετραετίες.

Η προηγούμενη θητεία του (τρεις ή τέσσερεις τετραετίες) ήταν αυτό που με έκανε να γράψω στο άρθρο μου «Ε Δήμαρχε !» 

«Γνώρισα Δήμαρχο, χωρίς να τον δω ποτέ μου, συγκρίνοντας την πόλη του πριν και μετά από αυτόν.»

Τον πέτυχα λοιπόν στο εκλογικό του κέντρο να βάζει τις φωνές σε ένα δικό του που τον έπαιρνε στο κινητό να τον ρωτήσει τι ώρα είναι η συγκέντρωση στο τάδε χωριό ! Και ο τ. Δήμαρχος ακουγόταν μέχρι την πλατεία να του φωνάζει, με το δίκιο του, «καλά εμένα παίρνεις να ρωτήσεις ;»

Καθήμενος αναπαυτικά μπροστά του (όλα και όλα : «καθίστε» μου είπε !), του έδωσα ένα φάκελο με άρθρα μου στον τοπικό τύπο με πρώτο και καλύτερο το ως άνω, όπου τη φράση για αυτόν την είχα επισημάνει με στυλό «με τα χεράκια μου», όπως του δήλωσα ευθέως.

Τολμώ να πω ότι δεν κέρδισα την προσοχή του, παρ’ ότι διάβασε κάτι «ξύλινα» γράμματα στον τίτλο του ολοσέλιδου άρθρου μου στη μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα του Νομού μας με τον … αδιάφορο για υποψήφιο Δήμαρχο τίτλο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ .

Για να βρει απάντηση στην απορία του «ποιος είσαι ;», που είχε την ευγένεια να μην την κάνει, με ρώτησε τι σχέση έχω με ένα συνονόματο Δημοτικό Σύμβουλο στην Κόρινθο ! Και του έφυγε η απορία όταν του απάντησα «δεύτερο ξάδερφο» !

Διέφυγε της προσοχής του βεβαίως ότι ο (δυστυχώς !) ξάδερφος απασχολεί τακτικά με τα καμώματά του τις τοπικές εφημερίδες και δεν έχει ποτέ γράψει ένα άρθρο !

Και φυσικά ήταν όλως αδύνατο στον περί ου να αναρωτηθεί κάτι σαν «Η εφημερίδα που με πατρονάρει μου βάζει ένα ρεπορτάζ 400 λέξεων (ας μην πω πώς τα καταφέρνει, γιατί δεν ξέρω !) και του τύπου που έχω μπροστά μου του βάζει ολοσέλιδο με γράμματα σαν το καμπαναριό της απέναντι πλατείας ;»

Ακόμα πιο δύσκολο του είναι να σκεφθεί ότι όταν έχει μπροστά του άρθρα μου απ’ όλες σχεδόν τις τοπικές εφημερίδες, κάτι τρέχει …

Πώς να παραξενευθεί κανείς αν ακούσει ότι η κυριότερη «εντός θέματος» ερώτηση που μου έκανε ήταν «έχετε κάνει κάποια μελέτη στο Δήμο μας ;» ;

Και είναι περίεργο που η αρνητική απάντησή μου μαζί με το «έχω κάνει τη μελέτη του αγωγού Στυμφαλία – Κόρινθος …», που μου την έκοψε πάνω που είχα πάρει φόρα, δ-ε-ν κέρδισε το ενδιαφέρον του ...

Οπότε πού το … απρόβλεπτο που δ-ε-ν κέρδισε ούτε μια λέξη του η δήλωσή μου ότι η γιαγιά μου ήταν από το τάδε ορεινό χωριό του Δήμου του.

Τον ρώτησα ευγενικά «πότε θα πάτε εκεί να έρθω και εγώ ;» και μου ξέκοψε ότι «πήγα προχθές και δεν είναι κανείς εκεί πάνω» !

Όταν του είπα το πατρικό της γιαγιάς μου περιέργως δ-ε-ν με ρώτησε «τι έχεις τον (τάδε στην έδρα του Δήμου) ;» που ασφαλώς θα του έδινε καλύτερες πληροφορίες για το άτομό μου. Να σημειώσω ότι υπάρχουν μάτσο στενοί συγγενείς μου σε απόσταση αναπνοής από τον τόπο της συνάντησης.

Η απορία είναι απλή : Γιατί αυτός ο διαπρεπής τ. Δήμαρχος αντέδρασε κατ’ αυτόν τον τρόπο στην επίσκεψή μου.

Θα ήταν, άραγε, κουτό να σ-κ-ε-φ-θ-ε-ί να κάνει ρεκλάμα του την φράση μου «Γνώρισα Δήμαρχο, χωρίς να τον δω ποτέ μου, συγκρίνοντας την πόλη του πριν και μετά από αυτόν.» Ας το σκεφθεί και ας κάνει τα κουμάντα του.

Αλλά να μην το σκεφθεί καν ; Ενώ αποδίδει 100 % την αλήθεια που τον κάνει turbo ;

Η εξήγηση – κατά την άποψή μου – είναι απλή : αιφνιδιάστηκε από την επίσκεψή μου και μπλόκαρε. Δ-ε-ν το λέω για μένα, αλλά απλά ότι ήταν για αυτόν κάτι εκτός προγράμματος σκέτο.

Αλλά, αλήθεια, πού πάμε αν ένας συγκροτημένος άνθρωπος, καταξιωμένος και έμπειρος αντιδρά έτσι στον αιφνιδιασμό ;

Αν είναι να γίνω λίγο πιο «κακός», ο κ. υποψήφιος έχει τόσο ρεύμα που θεωρεί ότι έχει ήδη κερδίσει τις εκλογές (διόλου απίθανο) και συμπεριφέρεται σαν ταύρος απέναντι στο κόκκινο πανί. Βλέπει μ-ό-ν-ο ένα θέμα.

Και δεν μπορεί τώρα να σκεφθεί τίποτα άλλο. Γι’ αυτό μου δήλωσε ότι το φάκελο «θα τον δω μετά τις εκλογές». Προφανώς ως … Δήμαρχος !

Ίσως φταίω και εγώ λίγο που του είχα γράψει έξω από το φάκελο (δεν ήξερα ότι θα τον βρω, αλλά (τς !) δ-ε-ν αιφνιδιάστηκα !) «Κον Δήμαρχο (τάδε Δήμου)».

Τι τον … σπουδάσαμε τον νευρογλωσσικό προγραμματισμό ;

 Κατόπιν αυτών αναβάλλεται για … μετά τις εκλογές η απόπειρα να διαβάσει ο περί ου το «Και εξακολουθώ να φοβάμαι ότι, αν επιμένουμε να θεωρούμε «θέμα Δημάρχου» - είτε του τωρινού είτε του επόμενου – την ποιότητα των νερών της πόλης, δ-ε-ν θα αποκτήσουμε ποτέ Δήμαρχο που να έχει την άνεση να ασχολείται με την απαραίτητη «απόσταση» με τα επιτελικά καθήκοντα του» που του έδωσα δημοσιευμένο στη «Φωνή της Κορινθίας».

Όταν το έγραφα αναφερόμουνα σε πολύ πιο σοβαρό θέμα (της Κορίνθου) από το «θέμα δημάρχου» : «πότε μιλάς δήμαρχε στο χωριό τάδε».

Το συζητούσα χθες το βράδυ με το «μαθητή» μου (στο σκάκι !) που είναι ακριβοπληρωμένος manager στην άλλη άκρη της γης και τον ρώτησα απλά : Αν έκανες τη δουλειά σου όπως αυτοί που σου λέω, τι θα έκαναν οι (Κινέζοι) εργοδότες σου, μου απάντησε «θα με έδιωχναν το πολύ σε ένα μήνα» !

Μόνο που ο περί ου υποψήφιος ήταν σαφώς χαλαρός στην διοίκηση της πόλης του, αλλιώς δ-ε-ν θα μου είχε «εμπνεύσει» το προαναφερθέν απόφθεγμα.

Και επιτρέψτε μου να πω «σαράντα χρόνια φούρναρης …»

Κάπως έτσι αναβάλλεται για αύριο η συνέχεια της … περιπέτειας του Γκάντι, γιατί εγώ και ο μαθητής μου συμφωνήσαμε στο εξής συμπέρασμα : «τα μυαλά στα κάγκελα» !

Ας έχουμε τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο μπροστά μπας και απαντηθεί το ερώτημα του τίτλου του παρόντος άρθρου :

Σε ποια περίπτωση άραγε είναι χρήσιμος … αυτός που είναι «έξω από το χορό» ;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ

Ο υποψήφιος Δήμαρχος που μνημονεύω δεν εκλέχθηκε. Μπορεί άνετα να προφέρει το "ανθ' ημών ο Γουλιμής !" του Χαρίλαου Τρικούπη.

Ο Δήμαρχος της σύγχρονης Κορίνθου άκουσε στον επικήδειό του από τον υποφαινόμενο :

"Το κύμα θα φθάσει όσο χαμηλότερα γίνεται πριν γυρίσει" - αργότερα πρόσθεσα "... μόνο του".

Πόσα ακόμα "τραγούδια" θα χρειασθούν, ενώ αιμορραγούμε ;